Οι κινήσεις της Ρώμης
ήταν πάντα αργές
για να υπάρχει
η απαραίτητη
διάρκεια σχέσης
που επέτρεπε
την τρυφερότητα
της νέας φύσης
όταν ο ποιητής
επανέρχεται
από την εξορία
για να δουν
τα όνειρα
το φως της νύχτας
έως τον ουρανό
και να γυρίσουν
πίσω
μόνο και μόνο
για να πουν
μια μόνο λέξη
που αφορά
τον πλησίον
που μοιράζεται
την ουσία
της ζωής.