Όταν πετάξαμε στη θάλασσα
χρησημοποιήσαμε το ξύλο
που μας είχε δώσει η γη
για να συνεχίσουμε
το έργο του Ελληνισμού
κι αν είδες τα γεράκια
και τον αετό τους
ν’αγγίζουν τη θάλασσα
ήταν όχι για να την πληγώσουν
αλλά για να την κρατήσουν
γιατί είναι η γη μας
εδώ και αιώνες
κι αποτελεί το ύδωρ
και το άλας της φιλοξενίας
που χαρακτηρίζει
διαχρονικά το λαό μας
όσο υπάρχει
για να προσφέρει
σε όλους τους άλλους
αυτό που είναι,
γι’αυτό μη φοβάσαι
και πέτα μαζί μας
όπου και να είσαι.