Κανείς δεν είχε δει ποτέ την Αθηνά γυμνή, ούτε ο Προμηθέας στη γέννηση της, εκτός από τον Τειρεσία. Τότε εκείνη έβαλε στα μάτια του τα χέρια της κι εκείνος τυφλώθηκε. Ακούγοντας όμως τις σκέψεις της μητέρας του συγκινήθηκε και τον έκανε τον πιο φημισμένο μάντη της Ελλάδας.

– Γιατί τυφλώσατε τον Τειρεσία;
– Πώς τολμάς μαθήτρια;
– Προσπαθώ να σας καταλάβω.
– Με αυτόν τον τρόπο;
– Δεν έχω άλλον από τις ερωτήσεις.
– Έχεις δίκιο, άκου λοιπόν.
– Ακούω Αθηνά μου.
– Κανείς δεν πρέπει να δει μια θεά γυμνή.
– Για ποιο λόγο;
– Πώς θα την σέβεται μετά;
– Σας σέβομαι ενώ…
– Κάνεις ερωτήσεις.
– Εσείς μου μάθατε αυτήν την τεχνική.
– Θυμάσαι την διαφορά μεταξύ βλέπω και κοιτάζω.
– Βέβαια, πώς να την ξεχάσω!
– Παλιότερα ο Τειρεσίας κοίταζε.
– Και τώρα που είναι τυφλός βλέπει;
– Προβλέπει!
– Δηλαδή;
– Βλέπει το μέλλον.
– Και αυτό είναι ανθρώπινο;

Η θεά Αθηνά κατάλαβε την απορία της μαθήτριας της και της έδειξε το μέλλον, αφού της σκέπασε τα μάτια της δίχως να την ακουμπήσει με τα χέρια της.

– Η ομορφιά είναι αόρατη λοιπόν.
– Τώρα ξέρεις.
– Αυτές είναι οι γνώσεις του Τειρεσία …
– Ακριβώς σαν τον Προμηθέα …
– Μετατρέψατε μια τιμωρία σε δώρο.
– Αυτή είναι η ζωή μας.
– Ο Τειρεσίας δεν έφταιγε.
– Ακριβώς.
– Το λάθος του δεν ήταν εκ προ μελέτης.
– Όχι.
– Αλλά υπήρχε ο νόμος των θεών.
– Υπήρχε όμως και το δίκαιο.
– Αθηνά μου, είστε …
– Ξέρω.
– Γι’ αυτό είμαι κοντά σας.
– Καλώς.
– Γιατί όμως σας κατηγορούν οι άλλοι;
– Διότι δεν έχουν συναντήσει την Άρτεμη …
– Έχετε δίκιο.
– Η ομορφιά δεν είναι μόνο στο ωραίο.

Με αυτή τη φράση άρχισε η σιωπή της μαθήτριας. Είχε καταλάβει ότι η συζήτηση είχε γίνει μάθημα και προσπαθούσε να το εμπεδώσει δίχως να αποσπάσει την προσοχή της θεάς.

– Διότι είναι διαχρονική.
– Το παρόν τύφλωνε τον Τειρεσία.
– Και τον απελευθερώσατε από αυτό το βάσανο.
– Το φίδι του έγλυφε τα αφτιά …
– Για να καταλαβαίνει τη γλώσσα των πουλιών.
– Και της σοφής κουκουβάγιας.
– Τώρα μπορείς να πετάξεις κι εσύ.