Η ΑΟΖ φέρνει νέο κλίμα στην πατρίδα μας και δεν μας βλέπουν πια ως μια χώρα πνιγμένη στα οικονομικά της προβλήματα αλλά και χωρίς καμιά προοπτική. Το θέμα της ελληνικής ΑΟΖ δίνει ένα άλλο στίγμα στις συνομιλίες μας και στις διαπραγματεύσεις. Τώρα όλοι βλέπουν ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να μείνει άπρακτη την ώρα που καταπιέζεται οικονομικά. Αντιλαμβάνονται όλοι πια ότι η χώρα μας που έχει υπογράψει το Δίκαιο της Θάλασσας το 1982 και έχει ψηφίσει τον κυρωτικό Νόμο το 1995 είναι στην τελική φάση της θέσπισης της ελληνικής ΑΟΖ και ότι έχει αρχίσει ήδη τις επαφές και για το θέμα της οριοθέτησης. Επιπλέον τα σημαντικά αποτελέσματα των σεισμικών ερευνών που διεξάγει η νορβηγική εταιρεία PGS σε συμφωνία με την Ελλάδα, δείχνουν χειροπιαστά και έμπρακτα ότι μελετάμε επί της ουσίας τα κοιτάσματα – στόχοι που βρίσκονται στην ελληνική ΑΟΖ γιατί έχουμε στο στρατηγικό πλαίσιο της αξιοποίησης της. Μάλιστα ήδη έξι ξένες εταιρείες έχουν αγοράσει τους σεισμικούς μας χάρτες, ενώ δεν έχουν ολοκληρωθεί ακόμα όλες οι έρευνες μας. Στην πραγματικότητα έχουμε ήδη καλύψει την αρχική σύμβαση όσον αφορά το μέγεθος σε εμβαδόν των ερευνών, αλλά δύο φορές η γαλλική εταιρεία Total, ζήτησε να γίνουν πιο πυκνά τα πλέγματα Νότια της Κρήτης και Δυτικά της Ζακύνθου. Αν προσθέσουμε σε αυτά τα στοιχεία τη δεδομένη ύπαρξη των κοιτασμάτων Πύρρος και Αχιλλέας στο Ιόνιο Πέλαγος τότε αποκτούμε τη μεγάλη εικόνα της ελληνικής ΑΟΖ, η οποία είναι σε εμβαδόν η δεύτερη μεγαλύτερη της Μεσογείου. Επιπλέον είναι πια ξεκάθαρο σε όλους, ότι υπάρχει πολιτική βούληση να προχωρήσουν δυνητικά τα πράγματα, διότι έχουν αντιληφθεί όλοι αλλά βέβαια και ο λαός μας ότι είναι πλέον εγκληματική η καθυστέρηση της αξιοποίησης της ελληνικής ΑΟΖ. Η Ελλάδα έχει ανάγκη την ΑΟΖ της και όχι μόνο για οικονομικούς λόγους. Η ελληνική ΑΟΖ της προσφέρει βέβαια ένα ενεργειακό ρόλο, αλλά επίσης έναν γεωπολιτικό ρόλο μεγάλης αξίας. Δεν είναι μια λεπτομέρεια να τετραπλασιάζεις το μέγεθος σου όσον αφορά στα κυριαρχικά δικαιώματα. Αν συνδυάσουμε τα δεδομένα αυτά, με την κυπριακή πραγματικότητα όσο αφορά στους υδρογονάνθρακες και στα συμβόλαια που έχει ήδη υπογράψει με την κοινοπραξία Eni – Kogas και την εταιρεία Total, τότε μπορούμε να επινοήσουμε το όλο πεδίο δράσης και για το EuroAsia Interconnector και για τον αγωγό φυσικού αερίου σε σχέση με το ενεργειακό πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το 2020 και το 2050, διότι η Μεσόγειος με την Αρκτική αποτελούν τα δύο στρατηγικά ενεργειακά αποθέματα πάνω στα οποία θέλουν να επενδύσουν όλοι οι Ευρωπαίοι για να μην είναι πια εξαρτημένοι ενεργειακά. Σε αυτό το πεδίο, η Ελλάδα θα παίξει ένα μεγάλο ρόλο λόγω της στρατηγικής της με την ΑΟΖ.