Όλοι πρέπει να καταλάβουν ότι η ΑΟΖ δεν είναι για πολιτικάντηδες και όσοι προσπαθούν να την χτυπήσουν για προσωπικά πολιτικά συμφέροντα απλώς στο τέλος θα φάνε τα μούτρα τους, όπως έγινε και στην Κύπρο. Η ΑΟΖ είναι απαραίτητη για την Ελλάδα και δίχως αυτήν δεν μπορεί να υπάρξει ανάκαμψη, η οποία είναι μία αναγκαία προϋπόθεση για την ανάπτυξη της πατρίδας μας. Δεν φτάνει που καθυστερήσαμε τόσα χρόνια να προχωρήσουμε στα βήματα που επίμονα προωθούσε ο Θ. Καρυώτης και ο Β. Μαρκεζίνης, αλλά τώρα έχουμε και ραγιάδες που προσπαθούν να σταματήσουν την όλη διαδικασία. Η ΑΟΖ όμως είναι η επόμενη πραγματικότητα και ακολουθώντας την στρατηγική που ακολούθησε ο Σ. Κασσίνης στην Κύπρο, χάρη στη βοήθειά του προχωράμε έμπρακτα και στην Ελλάδα. Η συμβολή ανθρώπων όπως ο Η. Κονοφάγος και ο Α. Φώσκολος είναι ανεκτίμητη. Και ξέρουμε βέβαια και τι οφείλουμε στην Τ. Φωκιανού. Επίσης γνωρίζουμε ότι έχουμε στην διάθεση της πατρίδας μας και το Ελληνικό Ινστιτούτο Υδρογονανθράκων με την τεχνογνωσία του. Κατά συνέπεια η ανοδική πορεία της εξέλιξης της ελληνικής ΑΟΖ είναι δεδομένη ακόμα και αν υπάρχουν εμπόδια που πρέπει να ξεπεράσουμε. Τώρα υπάρχουν πολλοί πολιτικοί από όλα τα ελληνικά κόμματα εντός και εκτός κυβέρνησης που είναι απόλυτα ενημερωμένοι για το θέμα της ΑΟΖ και της όλης διαδικασίας που εμπεριέχει βέβαια τη θέσπιση, την οριοθέτηση, την οικοπεδοποίηση, την αδειοδότηση, την γεώτρηση, την εξόρυξη και τελικά την εκμετάλλευση. Έχουμε εξηγήσει όλα αυτά τα στάδια λεπτομερώς για να μην υπάρξει καμία παρεξήγηση σε αυτό το πλαίσιο. Έχουν λοιπόν καταλάβει ότι πλέον η καθυστέρηση όσον αφορά στην ελληνική ΑΟΖ, αρχίζει να προκαλεί πολιτικό κόστος, διότι και ο ελληνικός λαός είναι πλέον γνώστης του θέματος, το οποίο του ήταν παντελώς άγνωστο πριν από μερικά χρόνια. Αν συνδυάσουμε όλα αυτά τα δεδομένα και την αλλαγή φάσης που προκαλεί στους ξένους συνομιλητές αλλά βέβαια και το στρατηγικό ενδιαφέρον των εταιρειών που είναι εξειδικευμένες στον τομέα των υδρογονανθράκων, τότε θα καταλάβουμε ότι η ΑΟΖ αποτελεί μια ριζοσπαστική κίνηση υψηλής στρατηγικής που είναι υπερκομματική, εθνική και με επίπεδο τουλάχιστον ευρωπαϊκών προδιαγραφών. Έτσι η μικροπολιτική δεν έχει χώρο να εκφραστεί σε αυτό το πεδίο κι ας ασχοληθεί με την καθημερινότητα, δίχως να ενοχλεί πια το μέλλον της Ελλάδας.