Στην Αγία Σοφία, στο Κάστρο.

Ερατώ: Κάτι γίνεται σήμερα.
Μελπομένη: Μάλλον θες να πεις ότι κάτι έγινε χθες και κάτι θα γίνει αύριο.
Ερατώ: Μάλλον αυτό. Πάντως νιώθω μια προετοιμασία.
Μελπομένη: Επιτέλους !
Ερατώ: Επιτέλους ;
Μελπομένη: Πρέπει να σταματήσει το παρόν.
Ερατώ: Για να έρθει το μέλλον.
Μελπομένη: Ήρθε το χθες και δεν το είδαμε.
Ερατώ: Δεν ήμασταν προετοιμασμένες.
Μελπομένη: Ενώ τώρα…
Ερατώ: Ξέρουμε ότι δεν ξέρουμε.
Μελπομένη: Κι αυτό αλλάζει κάτι;
Ερατώ: Θα το μάθουμε.
Μελπομένη: Πώς ;
Ερατώ: Με τη σοφία του κάστρου.
Μελπομένη: Και τη νοημοσύνη του πύργου.
Ερατώ: Δίχως την παράλογη δίκη.
Μελπομένη: Τι είναι αυτά που λες;
Ερατώ: Θυμήθηκα απλώς τις σκιές.
Μελπομένη: Την ώρα του ήλιου ;
Ερατώ: Όχι του πύργου.
Μελπομένη: Γιατί να είναι τόσο δύσκολα τα πράγματα;
Ερατώ: Γιατί δεν είναι όλα κατανοητά.
Μελπομένη: Αυτό λέει η σοφία ;
Ερατώ: Και η νοημοσύνη.
Μελπομένη: Συμφωνούν με τα χρώματα.
Ερατώ: Ποια χρώματα;
Μελπομένη: Του ψηφιδωτού.
Ερατώ: Υπάρχει κι εδώ ;
Μελπομένη: Υπάρχει όπου υπήρχε το πολύχρωμο.
Ερατώ: Λες να έρθει για το παλίμψηστο;
Μελπομένη: Πώς αλλιώς θα έγραφε ;
Ερατώ: Και τα κουκουνάρια του πεύκου ;
Μελπομένη: Οι επόμενες γενιές.
Ερατώ: Κι εμείς ;
Μελπομένη: Θα τις στηρίξουμε με τη βοήθειά του.
Ερατώ: Πάλι δεν έχει αργήσει ;
Μελπομένη: Πάντα αργεί.
Ερατώ: Σταματάει εκεί όπου υπάρχει ανάγκη.
Μελπομένη: Απλώς δεν θέλω να μας ξεχάσει στο παρόν.
Ερατώ: Δεν ξεχνά κανένα και ακόμα λιγότερο εμάς.
Μελπομένη: Πώς είσαι τόσο σίγουρη ;
Ερατώ: Δεν είμαι σίγουρη απλώς το βλέπω.
Μελπομένη: Μα δεν τα βλέπεις όλα.
Ερατώ: Αυτά που βλέπω αρκούν.
Μελπομένη: Επειδή είναι μαζί μας ο χρόνος.
Ερατώ: Επειδή κρατάμε τα χειρόγραφα.
Μελπομένη: Την παρτιτούρα.
Ερατώ: Τη σύνθεσή του.