– Δεν ήρθαν !
– Δεν θα έρθουν.
– Πώς το ξέρεις ;
– Δεν μπορεί να το ξέρει.
– Άρα θα έρθουν ;
– Όχι !
– Ποια είναι η διαφορά.
– Δεν υπάρχει διαφορά.
– Αυτός που ξέρει…
– Κι αυτός που ξέρει ;
– Απλώς είναι γεγονός.
– Δεν υπάρχει λόγος λοιπόν ;
– Δεν υπάρχει δικαιολογία.
– Είχαν το δικαίωμα ;
– Δεν το είχαν.
– Το πήραν όμως.
– Και τώρα ;
– Δεν είναι ανάγκη να περιμένουμε.
– Μα δεν είναι άδικο ;
– Είναι.
– Και δεν πειράζει ;
– Μόνο για λίγο.
– Για λίγο ;
– Όσο ζήσουμε.
– Θα πεθάνουμε μέσα στην αδικία ;
– Όχι !
– Θα δικαιωθούμε ;
– Όχι !
– Μα τότε ;
– Δεν θα πεθάνουμε !
– Για ποιό λόγο ;
– Οι Έλληνες ποτέ δεν πεθαίνουν.
– Κι όμως η ιστορία μας είναι γεμάτη νεκρούς.
– Δεν πεθαίνουν !
– Πώς είναι δυνατόν ;
– Είναι !
– Πώς είσαι σίγουρος ;
– Διότι θυσιάζονται !
– Αυτό εννοούσες ;
– Ακριβώς !
– Και γιατί θυσιάζονται ;
– Για να ζήσουν οι άλλοι.
– Οι άλλοι άλλοι.
– Ο Ελληνισμός δεν κοιτάζει μόνο τον εαυτό του.
– Βλέπει τους άλλους.
– Έτσι υπάρχει.
– Συνεχώς.
– Πάντα.
– Εφήμεροι Έλληνες για την αθανασία.
– Αθάνατοι Έλληνες για τη μνήμη.
– Κι εμείς ;
– Δεν θα πεθάνουμε !
– Ακόμα κι αν δεν έρθουν.
– Επειδή δεν θα έρθουν.
– Θα θυσιαστούμε.
– Για τους άλλους.
– Για τη συνέχεια.
– Για το μέλλον !
– Ενώ δεν είχαμε παρόν.
– Κοίτα τη ζωή σου.
– Τώρα ;
– Μετά θα είναι αργά.
– Αργά ;
– Δεν υπάρχει χρόνος πια.
– Υπήρχε πριν.
– Όχι.
– Γιατί ;
– Δεν ήξερες ότι περνούσε.
– Και τώρα ;
– Ξέρεις ότι χάνεται.
– Πού ;
– Στο μέλλον.
– Δίχως εμάς.
– Ούτε αυτός θα έρθει.
– Σωστά.
– Και τώρα τι κάνουμε ;
– Την αλλαγή!
– Ποια αλλαγή ;
– Αυτή που είναι μη αναστρέψιμη.
– Ποια ;
– Η θυσία.
– Για ποιον ;
– Κανέναν !
– Για ποιους ;
– Όλους.
– Ποιους ;
– Τους Έλληνες.
– Μα είμαστε τόσο λίγοι !
– Πρέπει να γίνουμε σπάνιοι.
– Πώς ;
– Με τους εχθρούς μας.
– Αυτοί θα έρθουν.
– Πάντα έρχονται.
– Αυτή τη φορά θα είμαστε εδώ.
– Είναι η πρώτη φορά που το αποφασίζουμε.
– Δεν θα φύγουμε ;
– Δεν θα δραπετεύσουμε ;
– Όχι !
– Όχι ;
– Θ’ αντισταθούμε !
– Εδώ ;
– Ναι !
– Σ’ αυτό το σπίτι ;
– Δεν έχουμε άλλο.
– Θα γίνει σύμβολο.
– Με τον αγώνα μας.
– Με την αντίστασή μας.
– Με τη θυσία μας.
– Ποιος θέλει να φύγει ;
– Κανένας !
– Είμαστε μόνοι αλλά μαζί !
– Οι λίγοι θα γίνουν σπάνιοι.
– Και ποιος θα το μάθει ;
– Κανένας…
– Αφού θα πεθάνουμε εδώ.
– Και η μάχη μας ;
– Δεν θα πεθάνουμε.
– Η μάχη είναι διαφορετική.
– Πρέπει να κάνουμε την υπέρβαση.
– Ποια υπέρβαση ;
– Αυτή που αλλάζει τα πάντα.
– Τίποτα δεν θα είναι ίδιο μετά.
– Μετά ;
– Δεν υπάρχει μετά για μας.
– Δεν κατάλαβες ακόμα.
– Εμείς γράφουμε τη μοίρα μας.
– Κανένας άλλος.
– Κι οι εχθροί μας ;
– Το μελάνι μας.
– Για να γράψουμε την ιστορία.
– Εδώ η μοίρα μας μπορεί να γίνει ιστορία.
– Έτσι ζουν οι Έλληνες.
– Έτσι πεθαίνουν με τη θυσία.
– Αλλιώς η ζωή τους δεν θα είχε νόημα.
– Πώς θα αμυνθούμε ;
– Με τη βοήθεια του χρόνου.
– Μα έλεγες πως…
– Όντως.
– Και τώρα ;
– Τώρα τα πράγματα άλλαξαν.
– Κι ο χρόνος είναι μαζί μας.
– Γιατί ;
– Επειδή επιλέξαμε.
– Τι ;
– Να γράψουμε την ιστορία.
– Έτσι ζει η πατρίδα μας.
– Με το έργο μας.
– Μόνο με αυτό.
– Μόνο αυτό θα μείνει για τους άλλους.
– Ως θυσία.
– Ως προσφορά.
– Ως παράδειγμα για τους δικούς μας.