Σπασμένα γόνατα
χέρια σκληρά
σαν το ατσάλι
για να δέσει
το κράμα μας,
περιμένεις
την κατάλληλη
αθάνατη στιγμή
όπου το φιλί
ενός θανάτου
θα έδινε,
την ευκαιρία
να ζήσεις
επιτέλους
κοντά σ’εκείνον
που σου έκανε
ένα δώρο
την Παναγιά του.