Καθισμένοι στο παγκάκι

κοιτάζουμε

τα τριαντάφυλλα κάτω από τον άνεμο

για να ακούσουμε τον ήχο

των λουλουδιών που δεν λυγίζουν

κάτω από το βάρος της μιζέριας

ακόμα κι αν ξέρουν

ότι δεν έχουν παρά μία εποχή

για να ζήσουν και να πεθάνουν

δίνοντας και αφήνοντας

όλα αυτά που έχουν

έτσι ώστε και τα επόμενα

να κάνουν το ίδιο.