Κάτω από τη λατέρνα
ήμασταν μαζί
για ν’ αντέξουμε τη μοναξιά
κι όταν κοίταζες
από το παράθυρο
να πέφτει το χιόνι
δεν κρύωνες
γιατί ήξερες
ότι οι δικοί σου
ήταν κοντά σου
ακόμα μέσα
στην αθλιότητα
δίχως ήλιο.