– Το παράκανες, ρε Μάνα!
– Τι έκανα πάλι;
– Πού είναι ο άνθρωπος;
– Δεν ξέρω, ταξιδεύει.
– Πάλι! Και πότε θα έρθει;
– Δεν ξέρω.
– Γιατί δεν ρώτησες τη γυναίκα;
– Ούτε αυτή τα ξέρει όλα!
– Εγώ θέλω τον άνθρωπο.
– Γιατί; Τι έγινε;
– Μ’ αρέσουν τα αστεία του.
– Αλήθεια; Και γιατί;
– Γιατί είναι πάντα σοβαρός.
– Καλά, θα πάρω τηλέφωνο.
– Όχι!
– Δηλαδή;
– Να πάρει αυτός.
– Μα;
– Τσου!
– Καλά. Θα πάρει αυτός!
– Ε, αμάν!
– Χτυπάει το τηλέφωνο…
– Αυτός θα είναι!
– Ναι, αυτός είναι.
– Πες του ότι δεν είμαι εδώ!
– Μα, δεν μπορώ!
– Θέλω να σου αφήσει μήνυμα για μένα.
– Εντάξει. Η Ιωάννα δεν είναι εδώ.
– Να της δώσεις πολλά φιλιά!
– Ναι, θα τα μεταφέρω.
– Τι σου είπε;
– Ότι σου στέλνει πολλά φιλιά.
– Και δεν του είπες ότι είμαι εδώ;
– Μα, μου είπες…
– Το παράκανες, ρε Μάνα!