Δεν μαζεύαμε μόνο πατάτες

μα αληθινές χούφτες ώχρας μέσα στη σκιά.

Δεν ήταν πια θέμα επιβίωσης αλλά μνήμης

γιατί σ’ αυτή τη γη τη στιγματισμένη με το αίμα των δικών μας

ήταν δύσκολο να μη θυμάσαι τα θύματα

μιας βαρβαρότητας που παρέμενε χωρίς όνομα.