Ακόμα και πριν τελειώσει η νατοϊκή διαδικασία την κύρωση του Προσυμφώνου, οι ουρές τους πληθαίνουν και εμφανίζονται όλο και πιο αρνητικές για την Ελλάδα. Οι φανατικοί του Προσυμφώνου δεν μπορούν να τις κρύψουν και δέχονται από παντού όλο και περισσότερες κριτικές. Ειδικά στη Μακεδονία δεν μπορούν να εμφανιστούν χωρίς να τους υποδεχθούν βρισιές από τον ελληνικό λαό, για το έγκλημα που έχουν διαπράξει. Βλέπουμε επίσης ότι το κυβερνών κόμμα δυσκολεύεται να στείλει με επιτυχία τα πρωτοκλασάτα στελέχη του, διότι και αυτά δεν μπορούν να μαζέψουν κόσμο. Όσο για τους υποψήφιους σε κάθε επίπεδο εκλογικής αναμέτρησης υπάρχει έλλειψη διότι όλοι προβλέπουν την τεράστια ήττα του κόμματος και δεν θέλουν να υποστούν ακόμα μια θυσία δίχως αποτελέσματα. Ταυτόχρονα πληθαίνουν και στους ψηφοφόρους, οι άνθρωποι που συνειδητοποιούν ότι μόνο η ακύρωση του Προσυμφώνου αποτελεί μια στρατηγική επίλυση του θέματος, η οποία δεν αφήνει ουρές και μας επιτρέπει να παραμείνουμε στο πλαίσιο της Ενδιάμεσης Συμφωνίας. Μάλιστα ακόμα κι αυτή αν μας ενοχλεί τόσο πολύ η δέσμευση του Άρθρου 11 μπορεί να λήξει με τη διαδικασία που προβλέπει το Άρθρο 23. Έτσι μεγαλώνει η πίεση προς τους υποψηφίους των κομμάτων που είναι κατά του Προσυμφώνου, για να εκδηλωθούν ξεκάθαρα όσον αφορά στο θέμα της ακύρωσης από την επόμενη Βουλή των Ελλήνων.