Όταν ακούς το Ave Maria του Bach και το αναλύεις σαν να παίζει μόνο το τσέλο με το πιάνο, προσέχεις κάθε λεπτομέρεια που ήθελε να βάλει ο συνθέτης για ν’ αγγίξει τον ακροατή. Έτσι το πρώτο crescendo δίνει το στίγμα για τη διάρκεια και τη μουσικότητα του ύφους. Και το decrescendo ενισχύει αυτή την τοποθέτηση για να έρθει ένα μοτίβο χαρακτηριστικό για όλη την παρτιτούρα του Bach . Δεν είναι απλώς μια επανάληψη αλλά η έκφραση μιας πολυκυκλικότητας που ενισχύει το μοτίβο και τις παραλλαγές που εμπλουτίζουν το έργο. Είναι ένας άλλος τρόπος για να ζήσει η ουσία που αναζητά μια θέληση επειδή έχει απαιτήσεις που είναι κρυφές αλλά όχι μυστικές. Με άλλα λόγια πρέπει να ανακαλύψεις την πρόθεση του συνθέτη για να συντονιστεί με το έργο.