Μετά από χρόνια
διαβάσαμε και πάλι
εκείνες τις επιστολές
που έλαβε ο Στεπάν
και συνειδητοποιήσαμε
ότι η πληγωμένη ανθρωπιά του
δεν ήταν ένα τέχνασμα
αλλά μια μάχη
μεταξύ μηδενισμού
και αντίστασης
για να δοθεί ένα νόημα
στην επανάσταση
που δεν μπορεί
να θυσιάσει τα πάντα
διότι η αθωότητα
υπάρχει ακόμα
και στον πιο σάπιο κόσμο
ποιος όμως μπορεί
να την δει όταν κρύβεται
την ώρα της μάχης
και της ανάγκης;
Με τις δύο επιστολές
καταλαβαίνουμε επιτέλους
την εσωτερική σύγκρουση
του επαναστάτη.