Το άγαλμα πλατεία Ελευθερίας
δεν είχε αλλάξει
με την πάροδο του χρόνου
έγραφε τις ίδιες ημερομηνίες
1758-1828
κι ο Άνθιμος Γαζής
ήταν πάντα σιωπηλός
σαν ακίνητος άνθρωπος
κοντά στα δένδρα
μέσα στο χρόνο
διότι το έργο του
μιλούσε γι’ αυτόν
και προκαλούσε
αληθινό δέος
δίχως ψεύτικο σοκ
διότι είχε μέσα του
την ουσία της ανθρωπιάς
δίχως το περιτύλιγμα
της κοινωνίας
γιατί το μάρμαρο
δεν άντεξε
τα ψέμματά της
όταν στηρίζει
την σκέψη.