Ανθρώπινοι ιατροί
δεν προσέχουν τίποτα
εκτός από τον πόνο
που πλήγωνε
και τους πιο σκληρούς,
μόνο μ’ αυτόν τον τρόπο
διατηρούσαν επαφή
με τον δάσκαλο
διότι ήταν το μάθημα
στο ανοιχτό μοναστήρι
του παράξενου κόσμου
όπου η θέληση
ήταν πιο σημαντική
από την πραγματικότητα
διότι άλλαξε
και την Ανθρωπότητα
όταν έβλεπε
ότι δεν θα αντέξει
το μέλλον
λόγω των πληγών
που προκαλούσαν
οι γενοκτονίες
και τα εγκλήματα.