Τα λουλούδια του βιβλίου
βρήκαν χάρη σε σένα
το φυσικό τους χώρο
δηλαδή το χρόνο
ανάμεσα στα δέντρα
και τα φύλλα τους
για να κρατήσεις
την ουσία τους
πέρα από το τέλος
όταν το λουλούδι
αποκτά μαζί σου
μέσω της μνήμης
τη μυθολογία του
αφού το εφήμερο
παραμένει
δίπλα στον άνθρωπο
που επέλεξε
να το σώσει
από τη λήθη
μιας κοινωνίας
που δεν προσέχει
τη στιγμή
της αθανασίας.