Ο άνθρωπος της Κυπαρισσίας
ήταν πολύ ανθρώπινος
για να είναι αποδεκτός
από την κοινωνία
αλλά συνέχιζε το έργο του
για να βοηθήσει
όλα τα παιδιά
ανεξαρτήτως προέλευσης
διότι έβλεπε ήδη
τους επόμενους ανθρώπους
ακόμα και σ’ ένα δημοτικό
κι όταν βρέθηκε
με τον άγνωστο
κατανόησε αμέσως
ότι λειτουργούσαν
ακριβώς στο ίδιο πλαίσιο
για την ελευθερία
της σκέψης των παιδιών
λίγο πιο κάτω
από το κάστρο
που προστάτευε
τον ουρανό
στα πάτρια εδάφη
εκεί όπου γεννήθηκε
η επανάσταση
γιατί κανείς πια
δεν ήθελε
τη βαρβαρότητα.