Ξύλινοι παππούδες
μας κοίταζαν
δίπλα στη φωτιά
δίχως να φοβηθούν
τον κίνδυνο
διότι ήταν
από το Αρτσάχ
κι ήξεραν
για τη ζωή
και την αντίσταση,
έτσι περίμεναν
για να δουν
επιτέλους
μια ανάδραση
από εμάς
που δεν γνωρίζαμε
τις μάχες
και τον πόλεμο,
αλλά εμείς
απλώς κρυώναμε
και θέλαμε
να ζεσταθούμε
μετά το χειμώνα
τον πολύ λευκό.