Είναι δύσκολο να φανταστείς
κεφάλια που κρύβουν βουνά
κι όμως αν κοιτάξεις
την ξύλινη μνήμη
θα δεις ότι στο Αρτσάχ
αυτό γίνεται
και μάλιστα συνδυάζεται
με την παράδοση
του μικρού και του μεγάλου,
του παππού και της γιαγιάς
γιατί εκεί
το εμείς πάει με τα βουνά
και με κανένα κατακτητή
όσο και να είναι το μέγεθος
της αρμενικής περιοχής
που χάρη στην αντίσταση
των μοναχικών μαχητών
έγινε πατρίδα
όχι πια της εξορίας
αλλά της ελευθερίας
και παράδειγμα
για τους μαχητές της ειρήνης,
αυτά είναι τα κεφάλια
και τα βουνά.