12202 - Οι προοπτικές της ελληνικής ΑΟΖ
Ν. Λυγερός
Οι προοπτικές της ελληνικής ΑΟΖ δεν είναι πια ένα όραμα, αλλά μια πραγματικότητα που ετοιμάζεται. Γι’ αυτό το λόγο, υπάρχει πλέον πλαίσιο συνεργασίας με το Υπουργείο ΠΕΚΑ, όχι μόνο για να μελετηθεί το γενικότερο θέμα της ΑΟΖ, αλλά και για την εφαρμογή της σε τακτικό επίπεδο στην πατρίδα μας. Κατά συνέπεια έχουμε μια αλλαγή φάσης που οφείλεται σε ανώτατη απόφαση όσον αφορά στην Ελλάδα, για να υπάρξει ένας αποτελεσματικός συντονισμός κινήσεων. Αυτή η νέα διαδικασία απαιτεί νέες προσπάθειες στο πρακτικό επίπεδο που αφορούν στα χαρακτηριστικά συμβολαίων με τις πετρελαϊκές εταιρείες, συμβάσεων με κοινοπραξίες, δομών επιλογής τεμαχίων, στρατηγικών συμπεριφορών, περί οργάνων που συμμετέχουν. Πρέπει επιπλέον να εξετάσουμε τις υποδομές μας και τις απαραίτητες τροποποιήσεις που αφορούν στον Νόμο περί Υδρογονανθράκων, στο δίκτυο, στις αποθήκες, στην αεριοποίηση, στην υγροποίηση. Επίσης, θα πρέπει να ερευνηθεί και η τροφοδοσία των νησιών μας, δηλαδή η μετατροπή της χρήσης του πετρελαίου σε φυσικό αέριο και το ίδιο πλαίσιο ισχύει και για τον λιγνίτη όσον αφορά στο θέμα του ηλεκτρικού ρεύματος. Με αυτόν τον τρόπο αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχουν επιπτώσεις στον τομέα των ανεμογεννητριών και των φωτοβολταϊκών. Σε αυτό το πλαίσιο, έχουμε και τη συνεργασία μας με την Κύπρο που είναι σημαντική λόγω του συνδετικού κρίκου που αποτελούν τα πλοία LNG. Οι προοπτικές υπάρχουν πια και είναι το πρέπον να προετοιμάσουμε αναλόγως μέσω του στρατηγικού σχεδιασμού αλλά και τις εφαρμογές των γνώσεών μας μετά τα δεδομένα των σεισμικών που έχουμε στην ελληνική ΑΟΖ. Αυτή λοιπόν η συνεργασία με την επιτροπή της ΑΟΖ γίνεται απαραίτητη για να συνεχιστεί αποτελεσματικά η πορεία που έχει επιλεγεί σε επίπεδο υψηλής στρατηγικής για την εκκίνηση της στρατηγικής και την εφαρμογή της. Το σημαντικό σε αυτήν την υπόθεση είναι το θετικό πλαίσιο και η ανοιχτή δομή που επιτρέπει τη συμπληρωματική λειτουργία και χρήση έτσι ώστε η επίλυση των προβλημάτων να γίνεται με ολιστικό τρόπο, διότι η ελληνική ΑΟΖ εμπλέκει εκ φύσης πολλούς τομείς που έχουν επικαλύψεις αλλά και ανεξάρτητες δομές.