Ο αθάνατος μαθητής
κρατούσε πάντα
ένα σπαθί στο χέρι
για να προστατεύει
όχι τον εαυτό του
αλλά τον Δάσκαλό του
από τους βαρβάρους
κι όταν πλησίαζε
ένα από αυτούς
χτυπούσε το τούμπανο
για να φοβηθεί
κι αν αυτό δεν αρκούσε
έτρεχε πάνω του
δίχως να διστάζει
γι’ αυτό αν κάποτε
δεν τον καταλαβαίνεις
να θυμάσαι πάντα
ότι είναι εδώ
από την αρχή μαζί μας
και δεν πρόκειται
να φύγει ποτέ
γιατί ανακάλυψε
το φωτεινό μονοπάτι
που έψαχνε
τριάντα χρόνια.