Αν διαβάσεις προσεχτικά
τα ποιήματα του Δασκάλου
θα δεις κι εσύ τις παραβολές
εκεί όπου έβλεπες
μόνο υπερβολές αρχικά
και θα νιώσεις μέσα
την απελευθέρωση
του εαυτού σου
από τον ζυγό σου
και θα καταλάβεις
ότι κάθε ποίημα
είναι ένα εδάφιο
ενός κεφαλαίου
που γράφεται μαζί σου
για να γίνει ιστορία
και ν’ αφήσει ίχνη
του στοχασμού μας
την ώρα που όλα
χάνονται στην κοινωνία
γιατί ασχολούμαστε
μόνο και μόνο
με την Ανθρωπότητα
και το Χρόνο
μέσω της κενότητας
για να δημιουργήσουμε
τον επόμενο κόσμο.