– Πιάσε το δέρμα της θάλασσας.
– Την επιφάνεια;
– Στην αρχή, αλλά συνέχισε πιο βαθιά, για να νιώσεις την υφή της.
– Την υφή του δέρματος;
– Όταν πάνω του έχει το αλάτι…
– Ναι, κατάλαβα, όταν καίει ακόμα από τον ήλιο.
– Και το γαλάζιο είναι ζεστό.
– Τώρα το νιώθω ακριβώς.
– Είναι η ζεστή θάλασσα…
– που δακρύζει από χαρά!
– Γιατί νιώθει κάθε λεπτομέρεια…
– που νιώθει ο άλλος.
– Και ξέρει ότι σαν κράμα
– Ο ουρανός κι η θάλασσα…
– Αγγίζουν τον ορίζοντα που πλάγιασε…
– για να δεχτεί το ηλιοβασίλεμα.
– Και ο γαλαζοαίματος να πιει τη θάλασσα…
– για να πιάσει από παντού…
– το χρώμα της χαράς…
– και να ξεσπάσει σαν θύελλα
– Η πηγή της ζωής.