– Βλέπεις τον μόχθο;
– Βλέπω το έργο.
– Δίχως αναγνώριση…
– Το αναγνωρίζω.
– Ξέρεις πόσες ώρες…
– με αυτά τα έργα;
– Ναι, με αυτά.
– Μια ολόκληρη ζωή.
– Μπορεί και περισσότερη.
– Μπορεί όντως.
– Άξιζαν όμως.
– Χαίρομαι.
– Χαίρομαι που χαίρεσαι.
– Το βλέπω.
– Συνέχισα τη χρωματική μάζα.
– Κι ας σε κατηγορούσαν.
– Δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς.
– Η άνοιξη είναι ακριβή.
– Και πληθωρική. Ίσα ίσα που την προλάβαινα κι όχι πάντα.
– Αυτά που πρόλαβες είναι δώρο.
– Που περίμενε αιώνες.
– Και χειμώνες.
– Όμως τώρα ξέρω.
– Ξέρω ότι ξέρεις.
– Και χαίρομαι περισσότερο.
– Γιατί υπάρχει συνέχεια.
– Κι όχι μόνο.
– Αναγνώριση…
– Κι υπέρβαση…
– Για τη θυσία του έργου.
– Για το έργο της θυσίας.
– Δίχως δισταγμούς.
– Δίχως επιφυλάξεις.
– Κι ας πάει να γαμηθεί η κοινωνία.
– Και το μπουρδέλο της.
– Εμείς θα ζήσουμε ξανά.