Ο χριστικός χρόνος
δεν είναι αφαίρεση
αλλά πρόσθεση
γιατί μετατρέπει
το αρνητικό
σε δημιουργία
θετικά
μέσω του έργου
κι αν νομίζεις
ότι σταματά
με τη σταύρωση
να ξέρεις
ότι μετά
είναι το έργο
έγινε
διπλό
γιατί
η ανάσταση
είναι πάντα
θέμα χρόνου
που αλλάζει
τη διασταύρωση
στη διακλάδωση
για να υπάρχει
η συνέχεια
που αναγνωρίζεις
μετά από αιώνες
στα τείχη
της εκκλησίας
όπου το πνεύμα
της θυσίας
και της αντίστασης
υπήρχε από τότε.