Όταν περάσαμε από το αδιανόητο
των πεπερασμένων χρόνων
αποφασίσαμε να καταγράψουμε
όλη την πορεία μας
πάνω από τα θεμέλια
της θαλάσσιας οικοδομής
που μας επέτρεψε
ν’ αγγίξουμε τον ουρανό
εκεί που δεν υπήρχε
ούτε καν στεριά
και τότε συνειδητοποιήσαμε
ότι ήταν σημείο επαφής
για τα δελφίνια
και τα γεράκια
όταν πιάνουν
το παρελθόν
και το μέλλον
για να παράγουν
τη μνήμη
της νοημοσύνης
με την υπέρβαση
ενός μονοπατιού
που δεν υπήρχε
πριν τη σκέψη του αετού.