Διπλώνουμε την κόλλα
μειώνουμε τη χαρά
γιατί δείχνει το κενό
της ύπαρξής μας
που δεν έγινε ακόμα
μια νέα συνύπαρξη
ενώ όταν δίνουμε
και δεν παίρνουμε
γεμίζουμε τόσο πολύ
που μπορούμε επιτέλους
να αναδιπλώσουμε
τη γεμάτη κόλλα
για να δώσουμε
περισσότερο χώρο
στον χρόνο που διαθέτουμε
για να δουν κι οι άλλοι
οι άλλοι άλλοι
πόσο θέλουμε
και πόσο μπορούμε
να δώσουμε
στην Ανθρωπότητα
μέσω του στίγματος
της ανθρωπιάς.