Η υπερβατικότητα του Δασκάλου
δεν είναι μόνο διαλογισμός
αλλά μαιευτικός διάλογος
γιατί είναι πάντα δίπλα
γιατί είναι πάντα μαζί
με τον μαθητή που προσπαθεί
να καταλάβει την επινόηση
ενώ δυσκολεύεται η κατανόηση
έτσι δεν είναι μία ιδιότητα
αλλά ένα χαρακτηριστικό
σαν ένα στίγμα ανθρωπιάς
που τον οδηγεί να βοηθά
τους άλλους μέσα στο χρόνο
ακόμα κι αν υπάρχει
ήδη η τελειότητα
γιατί δεν ψάχνει την πληρότητα
αφού ξέρει ότι δεν υπάρχει
και λειτουργεί με τα στοιχεία
τα συμπληρωματικά
που αποτελούν οι μαθητές
γιατί μαζί τους παράγει
το έργο της Ανθρωπότητας.