– Έπαιξα κιθάρα…
– Μα γιατί είσαι στενοχωρημένη;
– Έσπασα τη χορδή μου.
– Και δεν έχεις άλλη;
– Όχι.
– Πρέπει να μάθεις τι σημαίνει μία ήττα.
– Μα γιατί;
– Αλλιώς δεν θα καταλάβεις ποτέ τι σημαίνει στρατηγική.
– Κι αν δεν το θέλω;
– Απλώς είσαι μικρή προς το παρόν.
– Μπορεί.
– Και τώρα τι θέλεις;
– Θέλω να παίξω.
– Ας πάρουμε τη χορδή σου.
– Την σπασμένη;
– Ναι, αυτή.
– Και τι θα κάνουμε;
– Κοίτα την καλή.
– Την κοιτάζω.
– Τι βλέπεις;
– Μία χορδή.
– Κι όμως υπάρχει και κάτι άλλο.
– Σωστά.
– Πιάσε προσεχτικά τη χορδή. Τι νιώθεις;
– Νιώθω ότι υπάρχει μία άλλη.
– Τυλιγμένη πάνω στην άλλη.
– Ναι, ναι.
– Ας την ξετυλίξουμε λοιπόν.
– Ν’ αρχίσω;
– Θες να παίξεις τώρα;
– Ναι.
– Αρχίζουμε λοιπόν.
– Τέλεια.
– Τι βλέπεις τώρα;
– Ότι είναι μεγάλη.
– Ενώ το μήκος της δεν φαινόταν.
– Στην αρχή, ναι.
– Αυτή η ιδέα είναι πολύτιμη.
– Γιατί;
– Γιατί μοιάζει με την έννοια της υπερχορδής.
– Τι είναι;
– Αυτό που ανακάλυψες χάρη στο σπάσιμο.