Μέσα στο θέατρο
ήμασταν μαζί
για το ίδιο πνεύμα
για να ακουστεί
ο πρώτος άνθρωπος
που φάνηκε ξένος
σε όσους διάβασαν
τις επιστολές
σ’ ένα φίλο
γερμανό
αλλά ούτε
την πτώση
γιατί δεν ήξεραν
ότι το έργο
έχει το νόημα
της ζωής
και δεν διαχωρίζεται
γιατί είναι
γνήσια σκέψη
που δεν φοβάται
το μέλλον.