1385 - Το γαλλικό πνεύμα και το κυπριακό

N. Lygeros

Η αλλαγή φάσης στη Γαλλία όσον αφορά στο κυπριακό μέσω του ανατολικού ζητήματος είναι πια καθοριστική. Το έργο των οργανώσεων σχετικά με την ενημέρωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ειδικά της Γαλλίας είναι πια φανερό. Τα εσωτερικά γεγονότα έπαιξαν και αυτά τον ρόλο τους όμως δεν εξηγούν πια το ύφος και της γαλλικής κυβέρνησης και της γαλλικής διπλωματίας. Και πρόσφατα μάλιστα μέσω του πολιτικού συμβούλου Patrick Devedjian εμφανίστηκε ολοφάνερα αυτό που ονομάζουμε το γαλλικό πνεύμα, αυτό που εφηύρε τη Χάρτα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Διότι για πρώτη φορά υπήρξε μια άμεση αναφορά στον κατοχικό στρατό της Τουρκίας. Πιο συγκεκριμένα ο πρώην υπουργός μίλησε για την αναγκαιότητα της αλλαγής της τουρκικής νοοτροπίας «Θα πρέπει η Τουρκία να τερματίσει κάθε στρατιωτική κατοχή πριν αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις περί ένταξης.» Και πρόσθεσε με έναν απόλυτα ξεκάθαρο τρόπο ότι «Αν η Angela Merkel κερδίσει τις εκλογές στη Γερμανία, πιστεύω ότι το Παρίσι και το Βερολίνο θα μπορέσουν να συμφωνήσουν και να ζητήσουν από τους Τούρκους να αποσύρουν τον στρατό τους πριν γίνει οποιαδήποτε διαπραγμάτευση. Θα ήταν μια πράξη αξιοπρέπειας. Σήμερα, υπάρχει στην Ευρώπη ένα τελευταίο τείχος της ντροπής, βρίσκεται στη Λευκωσία.» Επιπρόσθετες εξηγήσεις θα ήταν ανούσιες. Ο ίδιος ο Patrick Devedjian που έχει αρμενική καταγωγή, γνωρίζει πολύ καλά την τουρκική επεκτατική στρατηγική και όπως ζει σ’ έναν χώρο όπου όχι μόνο μπορεί να εκφραστεί αλλά και να επηρεάσει όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση με τις απόψεις του, επιδιώκει σημαντικές τροποποιήσεις σε σχέση με την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας διότι μόνο η προνομιούχα σχέση μπορεί να γίνει αποδεκτή και αυτό μόνο και μόνο εφόσον συμμορφωθεί η Τουρκία στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το γαλλικό πνεύμα ενισχύει ουσιαστικά τον αγώνα για την απελευθέρωση της Κύπρου. Πρέπει όμως να είμαστε συντονισμένοι όλοι οι Ευρωπαίοι. Διότι πριν μερικά χρόνια το κυπριακό αλλά και το ελληνικό πλαίσιο δεν ήταν καθόλου θετικά όσον αφορά μια πραγματική λύση του κυπριακού. Υπάρχουν βέβαια ακόμα μερικές τάσεις που προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα απαράδεκτα λάθη του παρελθόντος. Πρέπει όμως να τα ξεπεράσουμε όλα αυτά και να δημιουργήσουμε ένα καταλυτικό πλαίσιο μέσω του γαλλικού πνεύματος. Οραματιστές όπως ο Κρανιδιώτης κατάφεραν να μετατρέψουν το κυπριακό σε ευρωπαϊκό, οι προσφυγές άλλαξαν ριζικά τη στρατηγική μας θέση και την τουρκική στάση, πρέπει όμως τώρα να συντονίσουμε και ν’ αφήσουμε πίσω μας στρατηγικές της σιωπής. Το διεθνές δίκαιο υπάρχει και πρέπει να το ενεργοποιήσουμε για να μην είμαστε μόνοι πια σε αυτόν τον αγώνα. Το ευρωπαϊκό πλαίσιο είναι δημιουργικό διότι λειτουργεί ως ένα δίκτυο και δυναμικό και αποτελεσματικό. Έχουμε κοινά συμφέροντα και κοινούς στόχους. Το γράμμα του γάλλου Προέδρου προς τον Τάσσο Παπαδόπουλο είναι ενδεικτικό. «Μην μας απογοητεύσετε.» Δεν πρέπει να περιμένουμε από τους άλλους να ζητήσουν περισσότερα από μας για μας. Πρέπει να διεκδικήσουμε την ύπαρξή μας μέσα σε ευρωπαϊκό πλαίσιο.