13874 - Όταν κάψαμε τη γη!
Ν. Λυγερός
Η στρατιά του Δράμαλη ήταν 30.000 άντρες κι είχε ως αποστολή να πάρει την Πελοπόννησο. Ο Γέρος του Μοριά το ήξερε και την περίμενε δίχως κανένα φόβο.
– Πώς είστε τόσο ήρεμος;
– Τι θα έπρεπε να μ’ ανησυχεί;
– Ο πασάς από τη Δράμα.
– Ας έρθει πρώτα εδώ.
– Πυρπόλησε τη Θήβα, κατέλαβε την Αττική και την Κόρινθο.
– Τα ξέρω όλα αυτά. Ξεχνάς όμως κάτι…
– Τι πράγμα, Γέρε.
– Δεν ήμουν εκεί.
– Έχετε δίκιο.
– Και τώρα τι θέλεις από εμένα;
– Μία λύση…
– Για το Άργος;
– Ναι.
– Το Άργος έγινε πρόβλημα.
– Με τους 700 του Υψηλάντη;
– Η ακρόπολη θα κρατήσει.
– Κι εμείς;
– Περάσαμε στην αντεπίθεση! Στην πεδιάδα!
– Μα πώς είναι δυνατόν;
– Δεν είναι! Γι’ αυτό το κάναμε!
– Μα είναι τόσοι πολλοί.
– Δεν είναι αθάνατοι όμως!
– Και ποιο σχέδιο επιλέξατε;
– Την πλάγια επίθεση.
– Την πλάγια;
– Ήταν απαραίτητη για να τους πάμε εκεί που θέλαμε.
– Μα πώς;
– Καίγοντας τη γη μας!
– Θεέ μου.
– Θυσιάσαμε τη γη μας, μολύναμε τις πηγές μας.
– Τι κάναμε;
– Η καμένη γη τους έκοψε από κάθε ανεφοδιασμό.
– Ναι, μα η θυσία;
– Στρατήγημα είναι όχι αμάρτημα.
Ο μαθητής άκουσε τον Δάσκαλο του Πολέμου κι αν δεν κατάλαβε όλη τη σκέψη του, κατανόησε την ηρεμία του. Δεν ήταν μόνο στρατηγός αλλά στρατηγιστής. Έπρεπε να το μελετήσει περισσότερο γιατί ήταν όντως Γέρος κι είχε τον Χρόνο μαζί του. Τον ξανακοίταξε προσεκτικά για να τον δει και τότε μόνο είδε το δάκρυ στο πρόσωπό του. Είχε επιλέξει τη στρατηγική αλλά αυτό δεν σήμαινε ότι δεν αγαπούσε τη γη του. Γι’ αυτό ήταν μία πραγματική θυσία για να γίνει το θαύμα.
Ο Γέρος του Μοριά είχε προβλέψει ότι θα εγκατέλειπε τις θέσεις του γιατί λιμοκτονούσε η στρατιά του για να επιστρέψει στην Κόρινθο.
– Δεν τον περιμένετε μόνο…
– Αυτός δεν μας περιμένει στα Δερβενάκια!
– Γι’ αυτό είμαστε εδώ.
– Επιλέξαμε τα στενά.
– Γιατί τους διώξαμε από την πεδιάδα.
– Και τώρα είμαστε σε όλους τους λόφους.
– Γι’ αυτό δεν φοβόσαστε;
– Ο εχθρός μας έρχεται εκεί που θέλουμε γιατί να φοβόμαστε;
– Κι η πείρα του;
– Είναι τα λάθη του!
– Και τίποτα άλλο;
– Αυτά τα στενά θα προστεθούν σε αυτά!
– Αλλάξατε ήδη την εκστρατεία του.
– Είμαστε της ανάγκης.
– Κι υπάρχει!
– Γι’ αυτό είμαστε εδώ.
– Για να γίνεται το θαύμα.
– Εδώ θα γίνει.
– Χάρη σε σας.
– Χάρη στη στρατηγική του Ελληνισμού.
– Που δεν φοβάται τη βαρβαρότητα.
– Αρχίζουμε!