Εδώ είμαστε και πάλι μετά από τόσους αιώνες.
Γιατί αυτό είναι το πρέπον.
Για να μάθουν και οι μαθητές την έννοια της αξίας.
Μετά την αντίσταση και πριν τη θυσία.
Αλλιώς δεν θα έχει νόημα η συνέχεια.
Και μέσα στη φυλακή, μερικοί κοιτάζουν έξω.
Έτσι κι εδώ, οι λεπτομέρειες και τα μολύβια
που δε γράφουν τίποτα στον ουρανό, έχουν
μια ημερομηνία λήξης.
Είναι απλώς θέμα θέλησης.
Και τώρα το θέλουμε.
Γιατί τα κατεχόμενα θα απελευθερωθούν.
Διότι η Ανθρωπότητα δεν αποδέχεται
καμία βαρβαρότητα λόγω δικαιοσύνης.
Και ο Χρόνος δεν ξεχνά τίποτα.
Γι’ αυτό εδώ θα βρεθούμε και πάλι.
Για να συνεχίσουμε την προσπάθειά μας.
Ακόμα κι αν οι περισσότεροι δεν μπορούν
ούτε να φανταστούν τη σκέψη μας
και τη δράση μας.