– Έχει κάποιο νόημα η διδασκαλία του βιωματικού;
– Και βέβαια.
– Μα δεν είναι αντιφατικό;
– Όχι, μόνο παράδοξο εξ αρχής.
– Δηλαδή;
– Προέρχεται από τη διαφορά μεταξύ του μαθητή και του Δασκάλου.
– Αυτό το καταλαβαίνω.
– Μπορείς να καταλάβεις ότι μπορούν να έχουν και τον ίδιο στόχο.
– Ναι, και αυτό.
– Η ιδέα, λοιπόν, δεν είναι να είναι ίδιοι.
– Σωστά.
– Μια τελεολογική διαφορά είναι η πρόσβαση σε αυτόν.
– Ο Δάσκαλος ξυπνά μόνος του.
– Και ο μαθητής μέσω της διδασκαλίας.
– Άρα το βιωματικό μπορεί να μεταφερθεί.
– Αυτό είναι που μου φαίνεται απίστευτο.
– Πολλά απίστευτα γίνονται.
– Τα θαύματα.
– Περισσότερα ακόμα.
– Άρα η διδασκαλία επιτρέπει το απίστευτο.
– Και μετά όλα φαίνονται φυσιολογικά.
– Ενώ δεν θα γινόταν ποτέ δίχως αυτή.
– Λειτουργεί καταλυτικά.
– Αλλά η αντίδραση γίνεται χωρίς ανάμειξη.
– Σαν ένα συνδυασμό.
– Ένα νοητικό κράμα.
– Όπου κάθε στοιχείο παραμένει το ίδιο.
– Αλλά μαζί γίνονται ισχυρότερα.
– Για τη δημιουργία του Έργου.