Στο μικρό Παρίσι
βρεθήκαμε με τον μαθητή
για να βοηθήσουμε
τον λαό του πύργου
και να βάλει κι αυτός
τον πολύτιμο ζεόλιθο
στις ελιές της γης
για να προσφέρει
στους επόμενους
μια πατρίδα
ελεύθερη από τα βάρη
που τη σκλαβώνουν
και για να μπορέσουν
οι δικοί μας άνθρωποι
να ζήσουν πραγματικά
κι όχι μόνο να επιβιώνουν
μέσα στη μιζέρια
της καθημερινότητας
που μας κατακλύζει
και μας απαγορεύει
να σκεφτούμε
προοπτικές για το μέλλον
του παρελθόντος
και της ιστορίας.