Το πάχος του χρόνου
πρέπει να γεμίζει
το έργο της ημέρας
γι’ αυτό μη δίνεις σημασία
στους κριτικούς της τέχνης
γιατί η λογοτεχνία
κι ο κινηματογράφος
δεν ασχολούνται
με την κυριαρχία του χώρου
αφού μόνο ο χρόνος
μπορεί να τους προσφέρει
το πλαίσιο για ν’ αφήσουν
το απαραίτητο ίχνος
δίχως να ξεχάσουν
να ζήσουν για τους άλλους
και να παράγουν
τη συνέχεια της ιστορίας
γιατί το πνεύμα τους
είναι διαχρονικό
και δεν υπάρχει
ποτέ η στιγμή
αφού δεν αντέχει
την παρουσία του χρόνου.