14316 - Όταν σκέφτεσαι το μέλλον. (με Κ. Κάτσιο)
Κ. Κάτσιος, Ν. Λυγερός
Μαθητής: Σκεφτόμουν σχετικά με το μέλλον που μας περιμένουν πολύ μεγαλύτερα πράγματα από τη στιγμή που βάλαμε τα θεμέλια: θάλασσα, νησιά, ΑΟΖ, ζεόλιθο, αυτό που θα χτίσουμε θα είναι μεγάλο.
Δάσκαλος: Είναι σωστό και τώρα έρχεται η καινοτομία.
Μαθητής: Είναι θεμέλιο ή χτίσιμο πάνω σε αυτό;
Δάσκαλος: Θεμέλιο.
Μαθητής: Μπορούμε να πούμε ότι ακόμη και πιο κάτω από τα θεμέλια υπάρχουν τα πρωταρχικά στοιχεία, νοημοσύνη, …
Δάσκαλος: Πρώτα: Ανθρωπότητα και Χρόνος. Μετά: Νοημοσύνη και Μνήμη. Ύστερα Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, Ζεόλιθος και Καινοτομία.
Μαθητής: Η Ανθρωπότητα και ο Χρόνος είναι όπως το νόμισμα, τα συμπληρωματικά. Η Ανθρωπότητα βρίσκεται μέσα στο Χρόνο και ο Χρόνος δεν υπάρχει χωρίς την Ανθρωπότητα;
Δάσκαλος: Όχι απλώς δεν έχει ρόλο για μας. Είναι όπως ο Δάσκαλος και ο Μαθητής.
Μαθητής: Μπορούμε να πούμε ότι η ομάδα μοιάζει όπως δέχεται νέους μαθητές με τον τρόπο που μεγαλώνει η Ευρώπη. Τους ενσωματώνει σιγά σιγά και γίνεται πιο σταθερή και πολύπλευρη προσθέτοντας νέα κομμάτια;
Δάσκαλος: Σαν την Φιλική Εταιρεία.
Μαθητής: Ο καθένας συνεισφέρει και αποκτά το ρόλο του όταν είναι ανάγκη. Όπως οι μαχητές και οι ήρωες που τελικά έκαναν τα μικρά θαύματα.
Δάσκαλος: Για να γίνει το μεγάλο θαύμα.