Όταν είσαι ικανή
να βρεις τον Δάσκαλο,
να ηχογραφείς με το λευκό
να ακούς το όλο
να βλέπεις όταν κοιτάς
να κλαις από χαρά
να βάφεις το γαλανόλευκο
να σηκώνεις την πέτρα
να κολυμπάς με το ναυτικό
να φωτογραφίζεις το πάχος
κι όχι τα στιγμιότυπα
να μην ζητάς
και να δίνεις πάντα
να είσαι σ’ ετοιμότητα
κι όχι πια να περιμένεις
να ζεις αποστολή
για ν’ αλλάξουν οι ζωές
μην ξεχνάς
να ζήσεις τη δική σου
ούτε να ξεκουραστείς
γιατί το βάρος του φωτός
δεν θα είναι μόνο μαζί σου
αλλά και δίπλα σου
σαν το σπαθί του Χριστού.