Μαθητής : Υπάρχει λοιπόν πίστη της ανάγκης
Δάσκαλος: Η ανάγκη της πίστης δεν επαρκεί.
Μαθητής : Γιατί, Δάσκαλε;
Δάσκαλος: Μην ξεχνάς τη χαρά, Γρηγόρη.
Μαθητής : Τι σχέση έχει, Δάσκαλε;
Δάσκαλος: Η πίστη της ανάγκης οδηγεί στη χαρά.
Μαθητής : Ενώ η άλλη;
Δάσκαλος: Οδηγεί στην αρμονία.
Μαθητής : Είναι διαφορά.
Δάσκαλος: Κι αυτή κάνει τη διαφορά.
Μαθητής : Γιατί όμως;
Δάσκαλος: Η μία θέλει τον άλλο, η άλλη τον εαυτό της.
Μαθητής : Δεν αρχίζουμε από τον εαυτό μας;
Δάσκαλος: Όχι, από τον άλλο πρώτα.
Μαθητής : Ο συνάνθρωπος πρώτα.
Δάσκαλος: Και μετά ο άνθρωπος.
Μαθητής : Ο κόσμος πρώτα.
Δάσκαλος: Κι η εκκλησία μετά.
Μαθητής : Για να ξέρει πού να πάει.
Δάσκαλος: Για να ξέρει πού να έρθει.
Μαθητής : Ο κόσμος της επιστροφής.
Δάσκαλος: Η επιστροφή του κόσμου.
Μαθητής : Σαν την ανάσταση.
Δάσκαλος: Και την επανάσταση.
Μαθητής : Πίστη και αρμονία μαζί με…
Δάσκαλος: ανάγκη και χαρά.