14793 - Ανθρώπινος Μονόλογος III
Ν. Λυγερός
– Τώρα θυμήθηκα το γάλα και τους χουρμάδες. Ναι, ναι, το διάβασα. Ήταν στο δάσκαλο που σκότωσαν γιατί νόμιζαν. Τι νόμιζαν; Ήταν σίγουροι όλοι τους. Και γι’ αυτό τον καταδίκασαν εις θάνατο. Αλλά τι σχέση έχει. Μπορεί να είναι το ίδιο πρόσωπο; Μπορεί να πήγε όντως σ’ αυτόν; Μα υπάρχουν χρόνια διαφορά. Κι όμως τα γεγονότα δεν λένε ψέματα. Έτσι δεν είναι. Ποιος να με πιστέψει; Κανείς… Ούτε εγώ δεν πιστεύω τον εαυτό μου. Τι έγινε τότε; Ήταν μια ζαλάδα. Ή θυμήθηκα κάτι. Το βιβλίο… Μ’ εκείνο το παράξενο εξώφυλλο. Όχι, δεν γίνεται… Κι ο άντρας με την πέτρα;