Ενώ όλοι πίστευαν ότι η αλλαγή φάσης προέρχονταν από την απόφαση να επιβληθεί μία tabula rasa, δεν είχαν αντιληφθεί ότι μια άδεια σκακιέρα παραμένει σκακιέρα. Έτσι η υποδομή συνέχιζε να υπάρχει ακόμα κι αν απουσίαζαν τα κομμάτια και τα πιόνια. Τα λευκά και τα μαύρα τετράγωνα δεν ήταν όλα ίδια και το χρώμα τους θα επηρέαζε όλη την πορεία των αξιωματικών, όπου και να βρίσκονταν. Ενώ η αλλαγή του χρώματος θα καθόριζε τους ίππους. Και οι γραμμές που δεν ήταν πια αόρατες διέσχιζαν τη σκακιέρα που είχε αδειάσει η πολιτική της διαπραγμάτευσης. Οι όχθες του ποταμού είχαν μετατραπεί σε σταθμούς ενωμένους σαν κρίκους μιας σιδερένιας αλυσίδας. Εκείνη την περίοδο τα ακίνητα ποτάμια είχαν δεχθεί σιδερένιες παραλλαγές που είχαν αλλάξει την εξέλιξη της άδειας σκακιέρας και οι άνθρωποι είχαν γίνει κομμάτια, στην καλύτερη περίπτωση όταν δεν ήταν αναγκασμένοι να κινούνται σαν πιόνια σε μια άγνωστη παρτίδα.