Εκείνη τη στιγμή ακριβώς μπήκε στο βαγόνι ο ελεγκτής του τραίνου.
– Το εισιτήριό σας, παρακαλώ… Ευχαριστώ… Ορίστε…
– Το δικό σας, παρακαλώ.
Όταν πήρε το εισιτήριο της Μικρασιάτισσας, δεν μπόρεσε να κρατηθεί.
– Χιονού;
– Ναι, εγώ είμαι.
– Έχετε το όνομα της γιαγιάς μου.
– Και μένα είναι της γιαγιάς μου…
– Αν ξέρετε πόσο χαίρομαι που το ακούω.
– Μπορώ να το φανταστώ.
– Ξέχασα να σας το επιστρέψω.
– Πώς είδατε το όνομά μου;
– Είναι γραμμένο με μολύβι.
– Θα το έγραψε ο πατέρας μου.
– Καλά έκανε, έτσι σας γνώρισα.
– Κι εγώ χάρηκα για τη γνωριμία.
– Το εισιτήριό σας, παρακαλώ…