Καλιάγιεφ: Ξέρω ότι ξέρω ότι ξέρεις.
Στεπάν: Έχεις δίκιο.
Καλιάγιεφ: Τότε γιατί επέμενες;
Στεπάν: Έπρεπε να πεθάνουμε.
Καλιάγιεφ: Τώρα έγινε.
Στεπάν: Βλέπω τώρα τα λάθη του δογματισμού.
Καλιάγιεφ: Χαίρομαι.
Στεπάν: Είχα χαθεί με το κόμμα.
Καλιάγιεφ: Σε πλήγωσε το κενό.
Στεπάν: Και δεν έβλεπα την κενότητα.
Καλιάγιεφ: Ο κομμουνισμός είναι το όπιο του λαού.
Στεπάν: Και είδαμε πού κατέληξε.
Καλιάγιεφ: Προσπάθησε ν’ αφανίσει την αναρχία.
Στεπάν: Την έβρισκε φιλοσοφική.
Καλιάγιεφ: Και ποιητική να ήταν δεν καταπάτησε τους ανθρώπους.
Στεπάν: Δεν μπορούσα καν να το φανταστώ.
Καλιάγιεφ: Κι όμως οι Δίκαιοι το είδαν.
Στεπάν: Και μετά το θάνατο.
Καλιάγιεφ: Ως συνέχεια της βαρβαρότητας.
Στεπάν: Που θέλει την ισότητα δίχως ελευθερία.
Καλιάγιεφ: Κι αποκεφαλίζει τους πάντες.