Όταν δεν γονατίσαμε ακόμα κι απέναντι σε ισχυρότερο εχθρό καταλάβαμε ότι ο μικρός Δάσκαλος δεν θα έπαιζε μόνο πάνω σε μια σκακιέρα, γιατί ο κόσμος ήταν μεγαλύτερος και δεν ήθελε ν’ αφήσει κανέναν απροστάτευτο. Έτσι κάθε νέα μάχη ήταν μια προετοιμασία, όχι για την επόμενη, αλλά για τη συνέχεια. Από τότε είμαστε μαζί του όταν διδάσκει στους μικρούς του τις τεχνικές, τα τεχνάσματα και τα στρατηγήματα, γιατί ξέρει ότι αυτή η Διδασκαλία είναι απαραίτητη στους μικρούς λαούς, που ζουν σ’ ένα κομμάτι γης, που άλλοι βάρβαροι θέλουν ν’ αρπάξουν εδώ και αιώνες. Γι΄ αυτό το λόγο, αν διαβάσεις αυτό το παραμύθι, μην ξεχάσεις το λαό μας που δημιούργησε τη φιλοσοφία, τα μαθηματικά και τη στρατηγική γιατί θα σου είμαστε χρήσιμοι για την ανάπτυξη της σκέψης που αγαπά την Ανθρωπότητα.