Υπάρχουν βιβλία, που έχουν γραφτεί εδώ και αιώνες και μπορούν να μας επηρεάζουν, τα διαβάζουμε και μας αγγίζουν. Είμαστε μέσα σε αυτήν τη συνέχεια της Ανθρωπότητας, ενώ νομίζουμε ότι αυτά που μας επηρεάζουν είναι μόνο τοπικά, πολύ κοντινά, δίπλα μας. Το πρόβλημα είναι ότι αυτό που είναι δίπλα μας, δεν είναι πάντα μαζί μας. Ενώ, αυτό που είναι μακριά μας, δεν είναι ποτέ δίπλα μας, αλλά μπορεί να είναι μαζί μας. Άρα, είναι η διαφορά μεταξύ της επαφής και της σχέσης. Η παιδεία μας μαθαίνει σιγά-σιγά ότι αυτό που έχει σημασία δεν είναι η επαφή, αλλά η σχέση. Η σχέση πρέπει να έχει δύο στοιχεία, τα οποία είναι τα εξής: άμα δεν έχετε τη διπλή σχέση, τότε η σχέση δεν υπάρχει, ενώ η επαφή υπάρχει. Οι σχέσεις είναι οι άνθρωποι που είναι μαζί σας ακόμα κι όταν είναι μακριά σας, είναι μια χούφτα ανθρώπων. Οι επαφές είναι πάρα πολλές. Οι σχέσεις είναι δύσκολες. Οι επαφές είναι εύκολες. Οι επαφές χάνονται εύκολα. Οι σχέσεις χάνονται δύσκολα. Είναι δύσκολο να έχουμε καλές σχέσεις. Γιατί χρειάζονται παιδεία, χρειάζονται γνώση, χρειάζονται μοιρασιά της γνώσης και χρειάζονται μια συνοχή σκέψεων, κατά συνέπεια είναι ελάχιστες. Αλλά είναι αυτές που μας χαρακτηρίζουν. Μερικές φορές λένε «πες μου ποιος είναι ο πατέρας σου και θα σου πω ποιος είσαι». Αυτό είναι άδικο. Στην πραγματικότητα το καλύτερο είναι να σας πουν «πες μου ποιες είναι οι σχέσεις σου και θα σου πω ποιος είσαι». Ενώ, άμα πείτε ποιες είναι οι επαφές δεν έχετε ιδέα ποιος είστε, γιατί είναι πάρα πολλοί που έχουν ακριβώς τις ίδιες επαφές με εσάς και δεν είναι εσείς. Το έργο χρειάζεται γνώση, οι γνώσεις παίζουν με τις σχέσεις, ενώ η εργασία χρειάζεται επαφές και δεν έχει ανάγκη από γνώσεις, έχει ανάγκη από γνωριμίες.