Εδώ και χιλιάδες χρόνια βέβαια υπάρχει θάλασσα εδώ και εκατοντάδες χρόνια είναι το λιμάνι. Τώρα είμαστε στην Κερύνεια, η οποία είναι προσωρινά κατεχόμενη. Δεν έχουμε στοιχεία που μας ενοχλούν γιατί σε βάθος χρόνου και με το πάχος του χρόνου όπως είπαν και οι μαθητές η δομή που υπάρχει εδώ και την υλοποιεί το κάστρο πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτό που θα γίνει στο μέλλον είναι αυτό που υπάρχει ήδη από το παλιό παρελθόν. Κατά συνέπεια τι; Η θάλασσα, ο ουρανός, το λιμάνι, το κάστρο. Τα άλλα είναι βέβαια λεπτομέρειες που μπορεί να ενοχλούν τοπικά μερικούς που δεν έχουν το βάθος της στρατηγικής στο βλέμμα τους αλλά επί της ουσίας είμαστε τώρα στον φάρο της Κερύνειας για να βλέπουμε πραγματικά τι θα φωτιστεί γιατί θα δείξουμε και στους άλλους τους δικούς μας που αναρωτιούνται αν μπορεί να γίνει κάτι. Και βέβαια μπορεί να γίνει κάτι. Έχει αρχίσει ήδη να γίνεται και αυτό που έχει σημασία είναι να χτίσουμε τη στρατηγική μας πάνω σε θεμέλια που δεν έχουν αλλάξει εδώ και αιώνες. Kαι εδώ η Κερύνεια πάλι λειτουργεί και από τότε ως ένα στήριγμα του οριζόντιου διαχρονικού άξονα της Μεσογείου που συνδέει τους Άγιους Τόπους με των Αγίων το νησί, στη συνέχεια με το νησί του Ρόδου, στη συνέχεια με το νησί του Κορνάρου και τελειώνουμε και με το νησί που χαρακτηρίζεται από τον σταυρό με τις οκτώ γωνίες. Κατά συνέπεια άμα τα δούμε όλα αυτά, την συνέχεια και διαχρονικά θα καταλάβουμε ότι η έννοια του απέραντου γαλάζιου είναι αυτή που ενώνει όλες αυτές τις δομές είναι η συνεκτικότητα, έχουμε μια αλυσίδα του χρόνου και γι’ αυτό μπορούμε να μιλήσουμε όχι μόνο για τοποστρατηγική αλλά και για χρονοστρατηγική και μέσα σε αυτήν την χρονοστρατηγική εντάσσεται το όραμα που έχουμε για την απελευθέρωση της περιοχής, η οποία βασίζεται σε αυτά τα θεμελιακά στοιχεία. Και επιπλέον το θέμα της ενέργειας γιατί είναι αυτό που είναι καθοριστικό για να προκαλέσει μια αλλαγή φάσης, να προκαλέσει μια ανάκαμψη και μια ανάπτυξη η οποία λειτουργεί μετά ως καταλυτικό στοιχείο έτσι ώστε να ξαναμπεί το γαλάζιο στην περιοχή όπως είναι το πρέπον και για να έχουμε αυτή την λωρίδα γης σε αυτό το νησί ελεύθερο ανάμεσα στα δύο γαλάζια που το ένα είναι ο ουρανός και το άλλο είναι η θάλασσα. Αυτό δεν είναι μόνο ένας στόχος είναι ένα όραμα. Μπορεί να φαίνεται αδιανόητο για περισσότερους αλλά επί της ουσίας είναι αυτό που έχει αρχίσει να υλοποιείται γιατί αποτελείται από την μνήμη μέλλοντος και για αυτό το λόγο όταν βλέπουμε αυτό το κάστρο και προσπαθούμε να φανταστούμε πώς βλέπει τις διάφορες ενοχλήσεις που έχει δεχθεί σε βάθος χρόνου είναι απλώς μικρές λεπτομέρειες οι οποίες εξαφανίζονται πολύ εύκολα και βλέπουμε τη δύναμη της θάλασσας, εδώ τα βράχια έχουν τροποποιηθεί και το κάστρο έχει μείνει άθικτο δηλαδή είναι δομημένο για να διαρκέσει. Η ιδέα είναι ότι παράγουμε δομές όχι λόγω επεκτατισμού αλλά επειδή θεωρούμε ότι πρέπει να αφήσουμε ένα στίγμα μέσα στον χρόνο, ένα ίχνος και αυτό το ίχνος δημιουργείται από τις πράξεις των ανθρώπων που ξέρουν ότι εκτελούν μια αποστολή και δεν περιμένουν τα πάντα από τους άλλους διότι ξέρουν ότι αυτοί οι ίδιοι μπορούν να συμβάλλουν πρώτα στον αγώνα, δεύτερον στην απελευθέρωση και τρίτον στην ελευθερία που είναι στην τελική ο μοναδικός στόχος για την Ανθρωπότητα εφόσον είναι η μόνη που της επιτρέπει να εξελιχθεί και να παράγει ένα έργο το οποίο έχει νόημα για τον χρόνο. Αυτά για σήμερα.