Το timing της Ελληνικής Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι εξαιρετικά πρόσφορο και θετικό για το θέμα της Ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης και ειδικά όσον αφορά στη θέσπισή της. Το 2004, η Κύπρος θέσπισε την ΑΟΖ της αφού εντάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Έτσι εκμεταλλεύτηκε το ευρωπαϊκό πλαίσιο για να εδραιώσει την απόφασή της αλλά και για να επικυρώσει την οριοθέτηση της ΑΟΖ της με την Αίγυπτο που είχε υπογράψει το 2003. Η πατρίδα μας μετά το 1982 και το 1995 δεν έχει κάνει κανένα επίσημο βήμα, αλλά με τον Νόμο των Υδρογονανθράκων 2289/1995 και την τροπολογία του 4001/2011, ξεκίνησε μια στρατηγική de facto που της επέτρεψε να κάνει συμφωνία με την εταιρεία PGS για σεισμικές έρευνες στο Ιόνιο και Νότια της Κρήτης. Έχει επίσης συμφωνήσει με την Ιταλία το 2013 για την αρχή των διαβουλεύσεων περί οριοθέτησης των ΑΟΖ μεταξύ των δύο χωρών. Με άλλα λόγια, υπάρχουν πια αντικειμενικά στοιχεία, τα οποία μάλιστα θα ενισχυθούν με την τεμάχιση των blocks. Και αυτά τα στοιχεία αποτελούν τα θεμέλια για το πέρασμα στο στάδιο de jure. Αυτό το στάδιο, μετά από την έκθεση της ευρωπαϊκής επιτροπής, την ψηφοφορία στο Ευρωκοινοβούλιο αλλά και την απόφαση για οικονομική στήριξη του EuroAsia Interconnector, είναι πλέον πεδίο δράσης που μπορεί να ενεργοποιηθεί εντός της Ελληνικής Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και δεν υπάρχει κανένας λόγος γι’ αυτή την καθυστέρηση. Όλοι οι ενδιαφερόμενοι είναι πια ενημερωμένοι για τις προθέσεις μας και πρέπει τώρα να το αξιοποιήσουμε προς όφελος της πατρίδας μας. Επίσης σε συνεργασία με την Κύπρο και τις εξελίξεις στον τομέα των υδρογονανθράκων, πρέπει να συντονιστούμε για να έχουμε μία ενιαία εξωτερική πολιτική του Ελληνισμού. Γι’ αυτούς τους λόγους θεωρούμε ότι πρέπει να χρησιμοποιήσουμε το timing της Ελληνικής Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.