Η βαρβαρότητα δεν είχε σταματήσει ούτε στιγμή.
Για αυτήν ο στόχος ήταν όχι μόνο ο αφοπλισμός
αλλά η οριστική εξόντωση.
Δεν ανεχόταν κανένα στον ζωτικό της χώρο.
Κι αν αυτός ήταν άγιος για τους δικούς μας,
αδιαφορούσε παντελώς.
Σημασία είχε η συστηματική καταστροφή.
Ο Δάσκαλος κι ο Πέτρος είχαν αντιληφθεί
ότι οι βάρβαροι δεν είχαν σκοπό να σταματήσουν
τους προσκυνητές και μόνο αλλά κάθε
πέρασμα για να πεθάνει ο τόπος.
Έτσι σκέφτηκαν τα σπαθιά της διαθήκης.
Αυτό δεν το είχαν προβλέψει οι βάρβαροι.
Είχαν παραμείνει σε τακτικό επίπεδο.
Δεν ήξεραν από υψηλή στρατηγική.
Ακόμα λιγότερο από διαχρονική.
Κι όσον αφορά στη στρατηγική της Ανθρωπότητας
ήταν απλώς αδιανόητο.
Τα τέρατα γνώσης είχαν το προβάδισμα.
Και πήραν την πρωτοβουλία.